
İNSAN İNSANIN ZEHRİNİ ALIRMIŞ
01 Nisan 2021 23:58:06
Şerife Keskin VEZİROĞLU
İnsanlık o kadar kötü günlerden geçiyor ki, Covit belası tüm dünya'ya sardı.
Evlere kapanıp kaldığımız şu günler de, az sokağa çıksak, dünya turu yapmış kadar seviniyoruz,
Bir o kadarda tedirgin oluyoruz. Eh ne de olsa herkes gibi bizim de can korkumuz var.
Eskiler hiç bu kadar özlenmemişti, çay eşliğinde de dost sohbetleri, akşam sıkıldığımızda yalnızlığımızı paylaşan arkadaşlarımız, ne güzel yaşıyormuşuz.
İnsan insanın ZEHRİNİ alıyordu, bir dost omuzuna yaslanıp tüm sıkıntılarımızı bir çırpıda anlatıyorduk.Zehrimiz boşaltıyor, rahatlıyorduk.
Ya şimdi? Şimdilerde hepimiz hayatta kalma mücadelesindeyiz.
Kimimiz işini kaybetti, kimimiz canını, bu Covit belası ne kadar daha sürer bilmiyoruz.
Ya aşı? Oda bir muamma, yaptırıp yaptırmamak arasında kaldık. Gerçi bize aşı yetecek mi onu da bilen yok.
Bu yükün ağırlığıen çok ta sağlık emekçilerine yıkıldı. Gecelerini gündüzlerine katıp, canları pahasına hayat kurtarmaya çalışıyorlar.
Evlerinin yolunu unuttular, eşlerine çocuklarına sarılamıyorlar. Oy sa sevdiklerine sarılmak insana ne çok enerji verirdi. Şimdi korkuyoruz, bırak sarılmayı, dokunmaya bile.
Covit bulaşan sağlık görevlileri çaresiz, umutsuz, çünki Covit meslek hastalığı kapsamına alınmadığından, bir çok sağlıkçımız hak ettiği ücreti de alamıyor.
Oysa ne çok sağlıkçı mız canından oldu.
Bu illet hayatımızı öyle değiştirdi ki, kimimiz özüne dönerken, kimimiz krizi fırsata çevirip, banka hesaplarımızı kabarttık.
İşsiz kalan anne babalar eve ekmek götüremenin çaresizliği altında ezilirken,azınlıkta kalan bazı insanları çok etkilemese gerekki, onlar son gaz hayatlarına devam ediyorlar. Kongreler, seçimler, Kurultay lar sıraya girdi.
Ölüm bize gelmez sananlar, şöyle bir etrafınıza bakın, Erdemir kapısında binlerce işsiz genç umut arıyor. Ölümü hiçe sayarak kuyruk ta yer kapmaya çalışıyorlar. Bu halk hiç bu kadar çaresiz ve kimsesiz kalmamıştı.
Evde kalsa aç, sokağa çıksa ölüm.
Haydi değerli okurlar, yanlarına gidemediğimiz dostları telefonla arayıp, zehirlerini boşaltalarına yardımcı olalım, ne dersiniz?
İNSAN İNSANIN ZEHRİNİ ALIRMIŞ.